xirqə

xirqə: is. <ər.> köhn.

1. Cübbənin altından geyilən içi pambıqlı qısa geyim. Əfğan çəkib etdi xirqəsin çak; Səhralərə düşdü zarü qəmnak. F.. <Şah:> Bir yandan da ədavətin kəsrətindən xirqəmin altında bıçaq tutub bu xalıları doğrayırdım. Ə. H.. . . Vaqif isti kürkünü soyundu, nökərlərdən biri onun çiyninə zoğalı çuxasının üstündən samur xəzli ipək xirqə saldı, sonra içəri girdi. Ç..

2. Dərvişlərin geydikləri uzun üst paltar. Qurbani qurbandı şahın dərinə; Dərviş bilmir xirqə nədi, dəri nə? «Qurbani».

Игры ⚽ Нужна курсовая?

xirqəpuş — ə. və f. «xirqə geyən» dərviş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xirqə — ə. 1) bez və ya qumaş parçası; 2) dərvişlərin geydikləri üst paltarı; 3) üst paltarın altından və gecə köynəyinin üstündən geyilən pambıq paltar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zoğalı — sif. Zoğal rəngində, tünd qırmızı. Zoğalı parça. – . . Vaqif isti kürkünü soyundu, nökərlərdən biri onun çiyninə zoğalı çuxasının üstündən samur xəzli ipək xirqə saldı, sonra içəri girdi. Ç.. Doldular silaha onlar birtəhər; Hacının sevdiyi zoğalı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Academic Dictionaries and Encyclopedias